การฟาจิ้นของครูมวยตระกูลหยาง

อาจารย์ใหญ่หลีหย่าเซวียน 李雅轩 ซึ่งเป็นหนึ่งในศิษย์เอกรุ่น “เซวียน” ของตระกูลหยาง หรือศิษย์เอกสามลำดับแรกของ อ.หยางเฉิงฝู่ที่ได้เรียนกับ อ.หยางเจี้ยนโหว ได้เขียนถึงลักษณะเด่นของการฟาจิ้นของมวยไท่จี๋ของครูมวยตระกูลหยางแต่ละท่านที่ได้ประสบพบเจอและได้ยินได้ฟังมาไว้ดังนี้

1. หยางลู่ฉานฟาจิ้น คือการตีแบบไร้รูปว่างเปล่า คนถูกตีไปแล้ว ยังไม่รู้ว่าถูกตีได้อย่างไร ถือว่าพิศดารถึงขั้นปรมัตถ์

2. หยางปานโหวฟาจิ้น เหมือนฟ้าผ่ากลางวัน (เหมือนมาไม่รู้ตัว) ออกเสียง “พ่ะ” (เสียงตี) หนึ่งครั้ง คนก็ล้มออกไปหลายจั้ง (หนึ่งจั้ง = 3.3 เมตร) หลายคนถูกตีจนบาดเจ็บ

3. หยางเจี้ยนโหวฟาจิ้น ใช้วิธีมือด้วยการสัมผัสที่คล่องเบา มือแม้เบามาก แต่คนกลับหนีไม่ได้ ภายหลังก็เหมือนธนูยิงคนออกไป ช่างเป็นมือเทพที่แตะติดได้พิศดาร

4. หยางเส้าโหวฟาจิ้น คือคล่องและซงถึงขีดสุด ว่องไวฉับพลันไร้ที่เปรียบ ความ “ลับๆ ล่อๆ” ของท่านนั้น ทำให้คนไม่รู้ว่าท่านจะทำอะไร และไม่รู้จะป้องกันตัวยังไง ไม่ทันรู้ตัวคนก็ถูกตีบาดเจ็บแล้ว

5. หยางเฉิงฝู่ฟาจิ้น คือใช้ตีแรงตันเถียนจิ้นแบบฉับพลัน ก่อนที่ฟาจะเหมือนมีความคิดความตั้งใจ พอเวลาฟาออกไป เหมือนกวานหยีว์ (กวนอู) ตัดหัวขุนพลอย่างนั้น พอถลึงตาหัวอีกฝ่ายก็ตกพื้น ช่างเป็นความห้าวหาญเด็ดขาดของมวยภายในโดยแท้

6. อู๋ฮุ่ยชวนเน้นใช้แรงหยุ่นดีด (ซงถานจิ้น) ออกไปนิดหน่อย ไม่เสียทีที่เป็นศิษย์ตระกูลหยาง ศิษย์ของเขาชื่อจางอวี้เจ่อ ฟาจิ้นก็ใช้ได้ ฟาแรงยาวด้วยกำลังที่ซงและจม (ซงเฉิน) ก็ไม่เลว

7. ชุยอี้ซื่อ สามารถฟาซงเฉินจิ้น (จิ้นแบบซงและจม) ก่อนฟาก็หายใจเข้าหนึ่งครั้ง แล้วใช้ซงถานจิ้น (ซงและสปริงดีด) ตีออกไป จิ้นชนิดนี้สามารถตีคนให้ออกเสียงได้ อย่างนี้คือกงฟูที่ใช้ชี่ตีชี่ (หมายถึงชี่ลมหายใจ เวลาตีต้องปล่อยชี่ออกเสียง ตีไปที่อีกฝ่ายจนต้องปล่อยชี่ออกเสียงเช่นกัน เรียกว่าต่าชี่ฝ่า – ผู้แปล)

8. หลี่เซียงเหยี่ยน วัยเด็กกงฟูของฉางเฉวียน (มวยยาว) ฝังลึกมาก ภายหลังตาม อ.หยางเฟิ่งโหวเรียนไท่จี๋เฉวียน กงลี่ใหญ่ (หมายถึงพลังเยอะ) ตั้งใจเรียนตั้งใจฝึก ฟาจิ้นของเขาสามารถตีผ่านเข้าในตัวคนได้ เต็มแน่นไร้ที่เปรียบ ภายหลังยังกราบ อ.หยางเฉิงฝู่เป็นอาจารย์

9. ต่งยิงเจี๋ยชอบใช้โหรวชั่วจิ้น (แรงนวดคลึง) เขาสามารถทำให้คนถูกนวดโยกเอียงจากทางหนึ่งไปทางหนึ่งจนถึงกับล้มลงไป

10. เจิ้งม่านชิง ชอบการตีด้วยวิธีที่ สัมผัสจนชัดเจน แล้วก็ตั้งร่างนำกายก้าวเข้าตีออกไป คนแม้เล็ก แต่มีกงฟู มีความกล้า คู่ต่อสู้แม้มีการเตรียมตัวไว้ก่อน ก็ยังถูกตีเจ็บได้

11. เถียนเจ้าหลิน กงฟูการตีที่อ่อนนุ่มจนเหมือนตีอีกฝ่ายให้แตกลงไปได้อย่างนั้น ก็ดีเช่นกัน

12. ฉัน (หลี่ยาเชวียน) ถนัดการเปลี่ยนแปลงพิศดาร คือใช้การเปลี่ยนแปลงมือที่คาดเดายาก ตีแรงแบบเร็วพลันแบบสายฟ้าแล่บ ไม่ชอบไปเล่นแตะๆ ติดๆ ไปมาอย่างนั้น